การแต่งเพลงในอัลบั้มโฟล์กลอร์ เทย์เลอร์ สวิฟต์ได้เน้นไปที่แนวการหลบหนีจากโลกของความเป็นจริงและศิลปะจินตนิยม[11] เธอได้เชิญโปรดิวเซอร์ 2 คนเพื่อมาร่วมทำงาน ได้แก่ แจ็ก แอนโตนอฟฟ์ ผู้ทำงานร่วมกันมานาน ซึ่งทำงานร่วมกับเธอในอัลบั้ม 1989 (2014) เรพิวเทชัน และเลิฟเวอร์ และทำงานร่วมกันครั้งแรกกับแอรอน เดสส์เนอร์ มือกีตาร์ของวงอินดีร็อกอเมริกันเดอะเนชันเนล[13] เนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับโควิด-19 สวิฟต์ แอนโตนอฟฟ์ และเดสส์เนอร์ต้องกักตัวด้วยระยะที่ไกลกัน การทำโฟล์กลอร์จึงเป็นการทำงานผ่านการแลกเปลี่ยนไฟล์ในรูปแบบดิจิทัลของเครื่องดนตรีและเสียงร้องอย่างต่อเนื่อง[14] อัลบั้มนี้เกิดจากกระบวนการดีไอวาย[15] ผสมและออกแบบโดยบุคลากรที่กระจายอยู่ในทั่วสหรัฐอเมริกา[4]

เนื่องจากโรคระบาด สตูดิโออัดเสียงทั้งหมดจึงถูกปิดลง ดังนั้นสวิฟต์จึงสร้างโฮมสตูดิโอที่บ้านของเธอในลอสแอนเจลิสขึ้นมา โดยใช้ชื่อว่าคิตตีคอมมิตตี โดยได้รับความช่วยเหลือจากวิศวกรอย่างลอรา ซิสก์[9] กับแอนโตนอฟฟ์นั้นสวิฟต์ทำเพลงห้าเพลงจากอัลบั้มนี้ด้วย โดยการดำเนินงานจากนครนิวยอร์ก ขณะที่ซิสก์บันทึกเสียงร้องของสวิฟต์ในลอสแอนเจลิส "มายเทียร์ริโคเชต์" เป็นเพลงแรกที่เขียนขึ้นของโฟล์กลอร์ สวิฟต์แต่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสกอตต์ บอร์เชตตา ผู้ก่อตั้งค่ายเพลงเก่าของเธอซึ่งกำลังจะถึงจุดจบอย่างกะทันหัน[9] แอนโตนอฟฟ์ทำการปรับขั้นตอนการเขียนเพลง "มิเรอร์บอล" และ "ออกัสต์" กับ "เอาต์ออฟเดอะวุดส์" (2016)[16] สวิฟต์กล่าวว่า "มิเรอร์บอล" เป็นผลงานที่เกิดจากการหลังยกเลิกงานเลิฟเวอร์เฟสต์ ซึ่งเป็นบทกวีสำหรับแฟน ๆ ในการการปลอบใจด้วยดนตรีและคอนเสิร์ตของเธอ[17] เธอเขียนเพลง "ออกัสต์" เกี่ยวกับชู้หญิงคนหนึ่งที่สมมติขึ้น และ "ดิสอิสมีไทร์อิง" โดยอิงจากเรื่องเล่าหลาย ๆ เรื่อง เช่น การรับมือกับการเสพติด และสุขภาพจิตของเธอเองในปี ค.ศ. 2016–2017 เมื่อเธอรู้สึกว่าเธอ "ไม่มีค่าอะไรเลย"[9]

ในช่วงปลายเดือนเมษายน สวิฟต์ได้ติดต่อไปยังเดสส์เนอร์ เพื่อขอให้เขาร่วมเขียนในบางเพลงจากระยะไกล เขาทำงานใน 11 เพลงจากทั้งหมด 16 เพลงของอัลบั้ม ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า[18] เดสส์เนอร์ "คิดว่าคงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะได้ไอเดียเพลง" และ "ไม่มีความคาดหวังถึงสิ่งที่เราสามารถทำได้จากระยะทางที่ห่างไกล" แต่ก็แปลกใจที่ "ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากแชร์เพลง โทรศัพท์ของฉันก็สว่างขึ้นพร้อมกับบันทึกเสียงเพลงที่แต่งขึ้นเองของเทย์เลอร์—การเคลื่อนไหวไม่เคยที่จะหยุดนิ่งเลย”[19] สวิฟต์และเดสส์เนอร์ "ติดต่อกันทุกวันเป็นเวลาสามหรือสี่เดือนผ่านทางข้อความและโทรศัพท์"[20] เขาจะคอยส่งโฟลเดอร์เสียงดนตรีให้เธอ และเธอจะเขียนเพลงใน "บรรทัดบนสุดทั้งหมด"—ทำนองและเนื้อร้อง และ "เขาไม่รู้ว่าเพลงนี้จะเกี่ยวกับอะไร จะเรียกมันว่าอะไร ที่[เธอ]กำลังจะขับร้อง"[11] เพลงที่ทั้งคู่เขียนก็คือ "คาร์ดิแกน" ซึ่งมีพื้นฐานอ้างอิงมาจากภาพร่างของเดสส์เนอร์คนหนึ่งที่ชื่อว่า "เมเปิล"[19] "คาร์ดิแกน" ตามด้วย "เซเวน" และ "พีซ"[21] เมื่อได้ยินทำนองประกอบของ "พีซ" สวิฟต์รู้สึกถึง "ความสงบในทันที" ที่ปลุกความรู้สึกสงบสุข แต่รู้สึกว่าตัวเธอเองเขียนเพลงซับซ้อนเกินไป "มันขัดแย้งกัน" ความรู้สึกตรงกันข้ามกับเสียงที่สงบนิ่งของเพลง[9] และเธอได้บันทึกเสียงใหม่ในเทคเดียว[20]

สวิฟต์แต่งเพลง "เอ็กไซล์" และ "เบ็ตตี" ร่วมกับแฟนหนุ่มของเธอโจ อัลวิน เป็นนักแสดงชาวอังกฤษ เธอพัฒนาเพลง "เอ็กไซล์" เป็นเพลงคู่และเดสส์เนอร์ได้บันทึกร่างการร้องเพลงของเธอทั้งในส่วนของชายและหญิง และสวิฟต์ชอบเสียงของจัสติน เวอร์นอนจากวงบอนอีแวร์ เดสส์เนอร์ส่งเพลงให้เวอร์นอน ซึ่งเขาก็ชอบเพลงนี้ และได้เพิ่มเนื้อเพลงของตัวเองในบางส่วนและก็ได้ร่วมร้องในเพลงนี้[19]

เทย์เลอร์ได้เปิดประตูศิลปินให้ไม่รู้สึกกดดันที่จะมี "เดอะบ็อป" ในการทำแผ่นเสียงที่เธอทำขึ้น ในขณะที่การแข่งกับรายการวิทยุของเพลงป็อปในระดับสูง เธอได้สร้างสถิติที่ต้านต่อเพลงป็อปขึ้นมา

— เดสส์เนอร์พูดถึงทิศทางเสียงใหม่ของสวิฟต์ในโฟล์กลอร์, บิลบอร์ด[22]

โฟล์กลอร์ถูกเขียนและบันทึกไว้เป็นความลับโดยสวิฟต์ แฟนหนุ่ม ครอบครัว ทีมผู้บริหาร แอนโตนอฟฟ์ และเดสส์เนอร์ รับรู้ถึงการสร้างอัลบั้มนี้ เธอไม่ได้เปิดเผยข่าวหรือเปิดอัลบั้มให้เพื่อน ๆ ฟังเหมือนเช่นผลงานที่ผ่านมา[9] เมื่อใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของกระบวนการบันทึกเสียงของโฟล์กลอร์ เดสส์เนอร์ได้ติดต่อไปยังผู้ร่วมงานประจำของเขา ซึ่งรวมถึงเพื่อนร่วมวงเดอะเนชันเนล เพื่อจัดหาเครื่องดนตรีจากระยะไกล[21] ไบรซ์เรียบเรียงเพลงหลายเพลง ขณะที่ไบรอัน เดเวนดอร์ฟตีกลองในเพลง "เซเวน"[13] เดสส์เนอร์เก็บความเกี่ยวข้องของสวิฟต์ไว้เป็นความลับไม่ให้ครอบครัวและเพื่อนร่วมงานของเขาทราบจนกว่าจะมีการประกาศ[23] ในขณะที่ถ่ายทำมิวสิกวิดีโอเพลง "คาร์ดิแกน" สวิฟต์สวมหูฟังและลิปซิงก์เพลง เพื่อป้องกันไม่ให้รั่วไหล[24] เดสส์เนอร์ระบุว่าค่ายเพลงของสวิฟต์ชื่อรีพับลิกเรเคิดส์ก็ไม่รู้ถึงอัลบั้มนี้จนกระทั่งหลายชั่วโมงก่อนเปิดตัว[20]